Het boek is uit

Een tijdje terug was ik begonnen in het Handboek van de Liefde en nu heb ik het uit. Helaas heb ik nog geen antwoord op mijn vragen (zie Verrookt). Sterker nog: ik heb nog minder een idee hoe het werkt met liefde en wanneer je er voor moet kiezen om de liefde die je wilt geven als adres onbekend mag gaan beschouwen.

💝

Ik vond wel woorden van troost en enkele inzichten die ik graag met je wil delen.

• Mensen hebben aan drie dingen een diepe behoefte; waardering, aandacht en affectie.
• Maar relaties zijn een forum voor die innerlijke arbeid (het openstellen van je hart). Een van de waardevolste geschenken van een relatie is juist dat er moeilijkheden zijn - vooropgesteld dat we een partner hebben met wie we ons daaraan kunnen overgeven en die dat niet tegen ons zal gebruiken.
• Veel mensen begrijpen maar niet dat liefde ontstaat doordat je de beslissing neemt je hart open te stellen en dat je die beslissing op elk moment kunt nemen.
• Wat vaak als liefde wordt beschouwd is dat je van een ander dingen accepteert die minder zijn dan je eigenlijk zou willen, maar waar je dan toch niets over zegt. Deze onuitgesproken brokstukken blokkeren de weg voor zowel het geven als ontvangen van liefde. Als je de kanalen open en schoon wilt houden, moet je bereid zijn om over moeilijke dingen te praten. En dat valt een heleboel mensen zwaar. 
• Liefde kan alleen pijn geven als er iets terugverwacht wordt. Echte liefde kent geen verplichtingen. En alleen echte liefde kun je zonder verwachtingen geven.

💝
Het laatste puntje is waar bij mij de schoen wringt. Onvoorwaardelijke liefde is er altijd maar hoe vul je dat dan praktisch in als iemand je bijvoorbeeld gebruikt of misbruikt. Hoe werkt liefde dan? 

💝

Toen ik zo'n vier jaar geleden met overgave de reis begon voor een fijne relatie, wist ik dat ik ook mijn eigen beperkende gedachten over de liefde zou tegenkomen. Een relatie zorgt er juist voor dat je innerlijk én samen aan de bak moet. Misschien heb ik me te veel blind gestaard op degene waarmee ik die reis graag samen had willen doen. Eigenlijk is dat het enige waar het in dit contact steeds over ging; de vraag of hij deze reis sámen met mij wilde maken.

💝

Dat was niet zo, en ik heb inmiddels tientallen theorieën verzameld over mijn weigering deze boodschap vanaf het begin af aan te respecteren.
- Ik negeerde alle gangbare rode vlaggen.
- Hij was emotioneel niet beschikbaar dus was ik dat ook niet.
- Ik zat te weinig in mijn vrouwelijke energie waardoor ik hem wegjoeg.
- Ik zag potentieel in zijn woorden maar keek niet naar zijn acties.
- Hij spiegelde wat ik van mijzelf vond: niet genoeg, het niet waard.
- Et cetera.

💝

Enfin. De lijst is eindeloos maar ik weet de echte oorzaak (nog) niet. Ik heb het gevoel dat ik in al die jaren keihard heb gewerkt voor het én de verkeerde waardoor ik nu beurs, gehavend en verloren uit de strijd ben gekomen. De prijs is letterlijk en figuurlijk hoog. Als geld hetzelfde zou zijn als liefde, weet ik eigenlijk niet meer wat ik van mijzelf moet denken en/of vinden. 😔 In ieder geval voldoe ik (nog) niet aan de voorwaarden om onvoorwaardelijke liefde te kunnen geven en te ontvangen.

💝

Of ik een romantische liefde opgeef? Ik word soms moe 😏 van mijn eigen optimisme en hoop dus het antwoord zal altijd nee zijn. Ik weet ook niet hoe je iets op moet geven waarvan je niet precies weet wat het is, of hoe het voelt. Maar voorlopig kijk ik naar alle andere prachtige vormen van (zelf) liefde die ik dagelijks tegenkom en diep koester.